Eén artikel om alles over NMN te begrijpen! - Deel TWEE

03. NMN en NAD+ NMN, de volledige naam van β-nicotinamide-mononucleotide, is een natuurlijk voorkomend biologisch actief nucleotide en is een vitamine B3-derivaat. Het komt in veel voedingsmiddelen in kleine hoeveelheden voor, maar de inhoud is extreem laag. Door eenvoudigweg te vertrouwen op de voedselinname kan het effect van het aanvullen van NMN niet worden bereikt. Bloemkool en kool bevatten respectievelijk 0,25-1,12 mg en 0,9 mg NMN per 100 g; avocado en tomaat bevatten respectievelijk 0,36-1,6 mg en 0,26-0,3 mg NMN per 100 g, terwijl rauw rundvlees slechts 0,06-0,42 mg per 100 g bevat. NMN. In het menselijk lichaam is NMN de meest directe voorloper van NAD+, wat betekent dat het NAD+ kan genereren, en zijn functie wordt voornamelijk weerspiegeld door NAD+. NAD+, ook wel co-enzym I genoemd, is een co-enzym voor veel katalytische enzymen in het lichaam en is aanwezig in elke cel en neemt deel aan duizenden reacties. Het is een belangrijk co-enzym in de tricarbonzuurcyclus, bevordert het metabolisme van suiker, vet en aminozuren en neemt deel aan de synthese van energie. De mitochondriën in elke cel van ons lichaam vertrouwen op deze co-enzymen om energie te leveren voor alle basisfuncties. NAD+ speelt niet alleen een sleutelmolecuul in het energiemetabolisme, maar is ook een cruciaal substraat bij DNA-reparatie. 04. DNA-reparatie-effect van NAD+ In 2015 wonnen drie wetenschappers die DNA-reparatiemechanismen bestudeerden – Thomas Lindahl, Paul Modric en Aziz Sansal – de Nobelprijs voor de Scheikunde. Hun onderzoek onthulde de relatie tussen NAD+, langlevende eiwitten Sirtuins, DNA-reparatie-enzym PARP en celreparatie. Ten eerste kan NAD+ dienen als substraat om deel te nemen aan DNA-reparatie door PARP en Sirtuins te activeren. PARP, polyADP-ribosepolymerase, is nauw verwant aan DNA-reparatie en heeft de functie DNA-schade waar te nemen. Het wordt geactiveerd nadat de structurele schade van DNA-fragmenten wordt herkend. Sirtuinen, acetylase, staan ​​bekend als "levensduureiwitten" en spelen een belangrijke rol bij DNA-reparatie en celmetabolisme na DNA-schade. Met NAD+ kunnen PARP en Sirtuins hun overeenkomstige rol spelen. Wanneer cellen bezig zijn met DNA-reparatie, moeten ze een grote hoeveelheid NAD+ synthetiseren om een ​​evenwicht tussen vraag en aanbod te behouden. Als medeconsumenten van NAD+ zijn Sirtuins en PARP onderling afhankelijk, reguleren ze elkaar en werken ze samen om deel te nemen aan DNA-reparatie of apoptose: nadat DNA oxidatief is beschadigd, wordt PARP geactiveerd. PARP repareert beschadigde DNA-fragmenten door NAD+ te consumeren. SIRT6 neemt rechtstreeks deel aan het herstel van base-excisie en DNA-dubbelstrengsbreukherstel. Wanneer NAD+ is uitgeput, wordt SIRT1 gestimuleerd, wat direct leidt tot celapoptose. 05. Tijdige aanvulling van NAD+ is de sleutel Uit onderzoek is gebleken dat de NAD+-niveaus gestaag afnemen met de leeftijd. Vanaf de leeftijd van 30 jaar zal het NAD+-niveau van iemands lichaam een ​​neerwaartse trend vertonen naarmate de persoon ouder wordt. Op 60-jarige leeftijd zijn de NAD+-niveaus minder dan een kwart van die bij jongere mensen. Dit betekent dat na de leeftijd van 60 veel biochemische metabolische reacties in het menselijk lichaam niet efficiënt kunnen worden uitgevoerd, waardoor de gezondheidsproblemen toenemen naarmate we ouder worden. Tijdig herstel van NAD+-niveaus kan de gezondheid bevorderen en de levensduur verlengen. NAD+ kan echter niet direct oraal worden bijgevuld. Het molecuulgewicht van NAD+ is te groot om direct door het menselijk lichaam te worden opgenomen. Bovendien is de activiteit te hoog en zijn de moleculen onstabiel, waardoor het moeilijk is om kunstmatig te synthetiseren. Daarom is de NAD+-suppletie momenteel vooral afhankelijk van NAD+-voorloperstoffen. Zoals eerder vermeld is NMN de meest directe voorloper voor de synthese van NAD+. NMN-suppletie kan NAD+ in het lichaam snel aanvullen, en onderzoeken hebben bevestigd dat NMN-suppletie telomeren kan verlengen en DNA bij muizen kan repareren. Het is structureel vergelijkbaar met andere voorlopers van NAD+, zoals nicotinamideribose (NR), nicotinezuur (NA) en nicotinamide (NAM), die allemaal een pyridineringstructuur bevatten. Niacine (NA) en nicotinamide (NAM) hebben echter enkele nadelen bij de toepassing. Nicotinamide kan bijvoorbeeld misselijkheid en blozen veroorzaken. Van niacinamide is ook gemeld dat het levertoxiciteit veroorzaakt bij inname in hoge doses. Momenteel heeft het enige klinische onderzoek met NMN bij mensen, waarbij resultaten zijn gepubliceerd, bewezen dat een enkele orale toediening van 100, 250 of 500 mg NMN geen bijwerkingen zal veroorzaken, zoals blozen of maag-darmreacties, en dat NMN efficiënt zal worden gemetaboliseerd door de menselijk lichaam zonder duidelijke symptomen te veroorzaken. schadelijke gevolgen. Daarom wordt orale toediening van NMN beschouwd als de beste manier om NAD+ aan te vullen. Tijdige suppletie van NMN kan het NAD+-gehalte in het lichaam herstellen naar het jeugdniveau en de lichaamsfuncties herstellen naar de jeugd. Mobiele telefoon: 86 18691558819 Irene@xahealthway.com www.xahealthway.com https://healthway.en.alibaba.com/ Wechat: 18691558819 WhatsApp: 86 18691558819